Architektura

Neomodernizm – styl architektoniczny przełomu XX i XXI w., nawiązujący do repertuaru form przestrzennych i detalu modernizmu, jednak w odłączeniu od jego idei społeczno-politycznych i […]

Dekonstruktywizm w architekturze, zwany także dekonstrukcją, to rozpoczęta w późnych latach 80. XX wieku kontynuacja architektury postmodernistycznej. Charakteryzuje się ideą fragmentacji, zainteresowaniem manipulacją pomysłami dotyczącymi […]

Architektura high-tech (również hi-tech) – kierunek w architekturze, zaliczający się do rozumianego w szerokim sensie postmodernizmu, skupiający się na intensywnym wykorzystaniu nowych technologii zarówno w […]

Postmodernizm — ogół prądów w architekturze przełomu XX i XXI w., następujących po modernizmie i odcinających się od jego koncepcji projektowych. W odróżnieniu od modernizmu […]

Konserwatywna architektura XX wieku, określana też jako architektura tradycyjna lub antymodernizm – prądy w architekturze XX w. stojące w opozycji do modernizmu i stanowiące reakcję […]

Architektura organiczna – kierunek w modernistycznej architekturze opierający się na założeniu, że architektura powinna być kształtowana w analogii do natury. Cechuje się płynnym i plastycznym […]

Styl międzynarodowy(ang. (The) International Style) – prąd architektury modernistycznej, z którym często jest ona utożsamiana, rozwijający się od roku około 1922 w Europie, a później […]

Konstruktywizm – w architekturze prąd charakteryzujący się podkreślaniem cech konstrukcyjnych obiektu budowlanego, jeden z głównych kierunków architektury modernistycznej, rozwijający się w latach 20. i 30. […]

Ekspresjonizm – w architekturze jest to kierunek pośredni między architekturą secesji a modernizmu, zapoczątkowany w Niemczech, rozwijający się w latach 1923-1935 w Europie, mający też […]